درآمد شبکه های اجتماعی ازکجا تامین می شود؟

شبکه‌های اجتماعی تاکنون کاربران زیادی را به پلتفرم خودشان جذب کرده‌اند. این شبکه‌های اجتماعی راهکارهایی را درنظر گرفته‌اند تا در عین اینکه کاربران به صورت رایگان از خدمات آن‌ها استفاده می‌کنند، بتوانند کسب درآمدی هم داشته باشند. اما یک سوال پیش میآید: درآمد شبکه های اجتماعی ازکجا تامین می شود؟

شبکه‌هایی مانند فیسبوک، توییتر و تلگرام این امکان را در اختیار شما قرار داده‌اند تا پس از ثبت‌نام در پلتفرمشان، به صورت رایگان از آن‌ها استفاده کنید؛ همانطور که میلیاردها کاربر دیگر به صورت رایگان این کار را انجام می‌دهند.

اما سوال اینجاست این پلتفرم‌ها چگونه می‌توانند درآمدزایی کنند و سودآور بمانند؟

اگر کنجکاوید که درآمد تلگرام از کجاست، کافی است نگاهی به صفحه‌ سوالات متداول آن بیندازید: «ما به پیام‌رسانی سریع و امن که همچنین صد درصد رایگان باشد باور داریم. پاول دورف (Pavel Durov) که در این چشم‌انداز با ما شریک است، تلگرام را توسط مبلغ اهدایی بزرگی تامین کرده است…».

بله، تلگرامی که من و شما استفاده می‌کنیم، فعلا با سرمایه‌ یک سرمایه‌گذار می‌چرخد که به آن سرمایه گذاری جسورانه می گویند. در ادامه سئوپارسیان توضیحات تکمیلی را ارائه می دهد.

فیسبوک با دو میلیارد و ششصد میلیون کاربر فعال در ماه، واتس‌اپ با بیش از یک میلیارد  در کنار شبکه‌هایی چون توییتر، اینستاگرام، لاین و تلگرام پادشاهان بزرگ و کوچک این سرزمین جهان‌گستر به شمار می‌آیند.

اما این اعداد و ارقام با تمام چشمگیر بودنشان، علامت سوال بزرگی را در ذهن هر کاربر کنجکاوی پدید می‌آورد: این حجم کاربران چگونه به سود منجر می‌شود؟ یا به عبارت ساده‌تر و عامیانه‌تر، وقتی تمام سرویس‌ها در این شبکه‌های اجتماعی یا پیام‌رسان‌ها رایگان است، پس آنها از کجا پول درمی‌آورند؟

درواقع بسیاری از شبکه‌های اجتماعی از طریق تبلیغاتی که به شما نمایش می‌دهند، پول به دست می‌آورند. البته این پلتفرم‌ها از روش‌های دیگری هم برای درآمدزایی خودشان استفاده می‌کنند؛ از جمله سرمایه‌گذاری یا طرح‌های عضویت پولی. در ادامه درباره هرکدام از روش‌های درآمدزایی شبکه‌های اجتماعی توضیح می‌دهیم.

۱- سرمایه‌گذاری جسورانه

سرمایه‌گذاری جسورانه، نوعی تامین مالی خصوصی است و بسیاری از شبکه‌های اجتماعی با این روش سرمایه‌گذاری، کارشان را آغاز کرده‌اند.

سرمایه‌گذاری جسورانه زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد ثروتمند یا بانک سرمایه‌گذاری، به پتانسیل یک کسب‌وکار استارت‌آپی باور داشته باشد و سپس پول یا در مواقعی، زمان و تخصص خودش را در آن کسب‌وکار سرمایه‌گذاری می‌کند.

اغلب فرد یا بانک سرمایه‌گذار، این سرمایه‌گذاری را در قبال کسب سهمی از آن کسب‌وکار انجام می‌دهد. هرچه سرمایه‌گذاران جسورانه سهم بیشتری در شرکت داشته باشند، در تصمیم‌گیری‌های آن نقش پررنگ‌تری دارند.

این افراد با این امید روی یک کسب‌وکار سرمایه‌گذاری می‌کنند که پول سرمایه‌گذاری شده را مجددا به دست بیاورند و زمانی که آن کسب‌وکار توسعه پیدا کرد و سودآورتر شد، آنها بتوانند بیشتر از پول سرمایه‌گذاری شده، درآمد کسب کنند.

این سرمایه‌گذاری می‌تواند در ابعاد کوچک باشد تا شرکت بتواند فقط استارت کارش را بزند یا در ابعاد بزرگ انجام گیرد تا زمانی که شرکت از راه‌های دیگر (که در ادامه خواهد آمد) به سوددهی برسد و بتواند آن را تامین کند.

فیسبوک و توییتر از جمله شبکه‌هایی هستند که در ابتدای کار به کمک جذب سرمایه‌های میلیون‌ دلاری‌ توانستند کسب‌وکارشان را راه‌اندازی کنند و پیش ببرند. حالا امروزه می‌بینیم که سرمایه‌گذاران آن پلتفرم‌ها تصمیم‌ بسیار هوشمندانه‌ای گرفته بودند.

اما تصور نکنید این سرمایه‌گذاری همیشه در حد فاز اولیه باقی می‌ماند. ممکن است سرمایه‌ جذب‌شده توانایی پشتیبانی یک سرویس تا مدت زیادی را داشته باشد.

البته در این میان باید این نکته را نیز یادآوری کرد که سرمایه‌گذاری جسورانه، ریسک دارد و همیشه این سرمایه‌گذاری‌ها برای رسیدن به نتیجه مطلوب، جواب نمی‌دهند.

آیا شما زمانی که فیسبوک «Thefacebook» نام داشت و فقط برای دانشجویان هاروارد در دسترس بود، حاضر بودید در آن سرمایه‌گذاری کنید؟

۲- تبلیغات

سودآورترین راه کسب درآمد شبکه های اجتماعی ، تبلیغات است. درواقع این پلتفرم‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که برای کاربران اعتیادآور باشند و وابستگی ایجاد کنند.

البته دلیلی هم پشت این قضیه وجود دارد، هرچه کاربران اعتیاد بیشتری به این شبکه‌ها داشته باشند و بیشتر به آن‌ها سر بزنند، تبلیغات بیشتری برای آن‌ها نشان داده می‌شود و درآمد پلتفرم‌ها افزایش می‌یابد.

همه شبکه‌های اجتماعی، تبلیغات دارند از جمله پست‌های صفحه اصلی ردیت، ویدیوهای تبلیغاتی در استوری اینستاگرام و توییت‌های اسپانسری در تایم‌لاین توییتر.

مثلا فیسبوک را درنظر بگیرید. این شبکه اجتماعی به تنهایی در هر ماه ۲/۶ میلیارد کاربر فعال دارد. پس با توجه به تعداد چشم‌گیر کاربران در فیسبوک، شرکت‌هایی که قصد دارند کالاها و خدمات جدیدشان را برای فروش تبلیغ کنند، به سراغ چنین پلتفرم‌هایی می‌روند.

این پلتفرم‌ها برای اینکه محصولات شرکت‌ها را تبلیغ کنند، از آن‌ها پول می‌گیرند. هزینه تبلیغات به عوامل زیادی بستگی دارد، مثلا شرکت‌ها می‌توانند هزینه بیشتری به شبکه اجتماعی بپردازند تا محصولشان برای تعداد بیشتری از کاربران تبلیغ شود یا برای مدت زمان بیشتر، این کار صورت گیرد.

شبکه‌های اجتماعی در بحث تبلیغات هوشمندانه عمل می‌کنند تا کاربرانشان را از دست ندهند. به عبارت دیگر، اگر پلتفرم آن‌ها پر از تبلیغات شود، کاربران کلافه می‌شوند یا از مسدودسازی تبلیغات استفاده می‌کنند.

پس تعداد تبلیغات باید مناسب باشد تا کاربران تبلیغ خدمات مورد علاقه‌شان را ببینند و با کلیک کردن روی آن‌ها، کالا یا خدمات را خریداری کنند.

۳- فروش داده‌های کاربران

یکی دیگر از بزرگترین منابع کسب ددرآمد شبکه های اجتماعی که بحث‌برانگیز هم هست، جمع‌آوری و فروش داده‌های کاربر است.

البته باید بدانیم که پلتفرم‌ها در این کسب درآمد از چه اطلاعاتی استفاده می‌کنند. شبکه‌هایی مانند فیسبوک، توییتر، اینستاگرام، اطلاعات قابل شناسایی مانند شماره تلفن، آدرس ایمیل یا سایر اطلاعات شخصی را به شرکت‌ها نمی‌فروشند. به هرحال، بسیاری از شبکه‌های اجتماعی اطلاعات زیادی می‌فروشند و الگوهای استفاده از آن‌ها مشخص نیست.

برای مثال، توییتر دسترسی پیشرفته به API خودش را می‌فروشد. شرکت‌ها از طریق این API، می‌توانند تمامی توییت‌هایی را که ارسال شدند ببینند، آن‌ها را فیلتر و دسته‌بندی کنند. باید گفت حدود ۱۳/۵ درصد از درآمد توییتر از این طریق است.

مثال دیگری که می‌توانیم در زمینه فروش داده‌ها بزنیم، فیسبوک است. اغلب این شبکه‌ اجتماعی به دلیل مواردی مانند رسوایی کمبریج آنالیتیکا، مورد توجه قرار گرفته است.

بیشتر بخوانید: رسوایی دوباره فیسبوک؛ انتشار داده های تست روانشناسی سه میلیون کاربر

البته علی‌رغم این اتفاقات، فیسبوک اطلاعات کاربرانش را به طور مستقیم در اختیار شرکت‌ها قرار نمی‌دهد. درواقع این شرکت‌ها‌ اطلاعات را برای خودشان می‌خواهند.

این شبکه اجتماعی روی کارهایی را که در این پلتفرم انجام می‌دهید (مانند صفحاتی که پسندیدید) نظارت می‌کند و با استفاده از اطلاعاتی که به دست می‌آورد، کاربرانش را دسته‌بندی می‌کند تا شرکت‌ها برای تبلیغ در طبقه مورد نظرشان، پول بپردازند.

۴- اشتراک پولی یا حساب های حرفه ای

تمامی شبکه‌های اجتماعی محبوب این امکان را در اختیار افراد گذاشته‌اند تا به صورت رایگان حساب کاربری بسازند. البته برخی از آن‌ها قابلیت‌های اضافی دارند که پولی هستند و کاربر پس از پرداخت و با عضویت‌ پولی می‌تواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

این روش را می‌توان کلاسیک‌ترین روش درآمد شبکه های اجتماعی از یک سرویس رایگان دانست. راهکار حساب‌ حرفه‌ای (Premium Account) ریشه در نرم‌افزار دارد و بعید است کاربری باشد که با روند آن آشنایی نداشته باشد.

ساختار این مدل اغلب بر این اساس است که شرکت تولیدکننده فقط اجازه‌ استفاده از درصدی از ویژگی‌های اکثرا سطح پایین نرم‌افزار را به کاربران می‌دهد و به ازای دریافت مبلغی به‌صورت آبونمانی یا یکجا، همه‌ قابلیت‌ها را در اختیار آنها قرار می‌دهد.

در مدل دیگری از همین سبک، نرم‌افزارهای زمان‌دار نیز تعریف می‌شدند که کاربر می‌توانست از نسخه‌ آزمایشی (Trial) برای مدت زمان محدودی استفاده کند و پس از آن برای ادامه‌ کار با نرم‌افزار باید اجازه‌نامه (License) آن را خریداری می‌کرد.

حال هر دوی این مدل‌ها به دنیای شبکه‌های اجتماعی نیز پا گذاشته‌اند. شبکه‌ اجتماعی لینکدین (LinkedIn)  که بیشتر تمرکزش بر فضای کسب‌وکار و کاربران حرفه‌ای است، از معدود شبکه‌های اجتماعی است که از این مدل برای درآمدزایی استفاده می‌کند.

بیشتر بخوانید: چگونه یک پروفایل حرفه‌ای لینکدین داشته باشیم؟

درخصوص عضویت‌های پولی می‌توانیم به اشتراک پرمیوم ردیت « Reddit’s Premium subscription» اشاره کنیم که در آن، تبلیغات برای کاربر نشان داده نمی‌شود و او می‌تواند به تمامی ساب‌ردیت‌ها (جوامعی هستند که روی موضوع خاصی تمرکز دارند)، نشان پروفایل و قابلیت‌های دیگر دسترسی پیدا کند.

همچنین ردیت «کوین» می‌فروشد تا کاربر بتواند با خریداری آن‌ها به کاربران دیگر در پاداش برای همکاری، «توکن»‌ بدهد.

علاوه بر این پلتفرم‌ها، ‌لینکدین پرمیوم هم برای عضویت‌های پولی قابلیت‌های مختلفی ارائه می‌دهد از جمله: دسترسی به دوره‌های یادگیری لینکدین، شناسایی افرادی که پروفایل کاربر را دیده‌اند، قابلیت ارسال InMail به استخدام‌کنندگان و غیره.

البته اکثر کاربران برای دسترسی به عضویت پولی هزینه پرداخت نمی‌کنند و به همین دلیل حساب اصلی رایگان است. به هر حال، شبکه‌های اجتماعی از طریق کاربرانی که برای قابلیت‌های بیشتر این پلتفرم‌ها پول می‌دهند، درآمد خوبی کسب می‌کنند.

۵- هزینه‌های تراکنش‌ها

برخی از شبکه‌های اجتماعی به افراد برای فروش یا کسب درآمدشان، خدمات ارائه می‌دهند و بابت این خدمات، کارمزد تراکنش دریافت می‌کنند. بنابراین هزینه های تراکنش ها یک دیگر از راه های کسب درآمد شبکه های اجتماعی است.

مثلا در فیسبوک می‌توانید برای خیریه پول جمع‌آوری کنید. قبلا فیسبوک برای این کار، کارمزد تراکنش دریافت می‌کرد؛ اما حالا این کار را انجام نمی‌دهد.

البته این پلتفرم برای کسب درآمد شخصی، مالیات و هزینه انتقال پول به خارج از کشور دریافت می‌کند. همچنین اگر در فیسبوک چیزی را از طریق بازی یا خدمات خریداری کنید، این شبکه اجتماعی قبل از اینکه مبلغ پرداخت شده به دست توسعه‌دهنده برسد، بخشی از آن را کسر کرده و برای خودش برمی‌دارد.

۶- تنوع‌بخشی

زمانی که شبکه‌های اجتماعی به اندازه کافی توسعه می‌یابند، به دنبال این هستند که به پلتفرم خود تنوع ‌دهند. آن‌هایی هم که سرمایه کافی دارند، شرکت‌های دیگر را خریداری می‌کنند تا سریع‌تر به این هدف برسند.

به همین دلیل است که حالا فیسبوک مالکیت واتساپ، اینستاگرام و آکیولس را دارد. همچنین توییتر شرکت‌هایی مانند Gnip، MoPub و Periscope را خریداری کرده است.

درواقع این شرکت‌های بزرگ با خریداری شرکت‌های دیگر علاوه بر اینکه فناوری و داده کاربری آن‌ها نصیبشان می‌شود، می‌توانند از این شرکت‌ها به عنوان منبع درآمد استفاده و سرمایه پلتفرم شبکه اجتماعی خود را بیشتر کنند.

تنوع‌ دادن برای کسب درآمد شبکه های اجتماعی از راه‌های دیگر هم امکان‌پذیر است. مثلا فیسبوک، پورتال را عرضه می‌کند تا علاوه بر کسب سود، افراد را از طریق این نمایشگر چت ویدیویی به اکوسیستم خود متصل کند.

به زودی افراد برای چت با دوستان یا همکاران در کسب‌وکارها از مسنجر فیسبوک استفاده می‌کنند. البته درباره حریم خصوصی پورتال نگرانی‌هایی وجود دارد.

۷- محصولات خلاقانه

این روش درآمد شبکه های اجتماعی همان‌طور که از عنوانش هم مشخص است، خلاقانه‌ترین روش در میان راه‌های درآمدزایی به حساب می‌آید.

اگر اهل نرم‌افزارهای موبایلی و بخصوص بازی‌های موبایلی باشید، حتما با مدل «پرداخت درون‌برنامه‌ای» آشنایی دارید. مدلی که در آن برای انجام روند عادی بازی از شما پولی دریافت نمی‌شود، اما مواردی برای بهبود روند بازی یا تسریع آن به‌صورت پولی قرار داده شده است که هر کاربری علاقه داشته باشد می‌تواند آنها را خریداری کند.

این موارد شاید هر کدام قیمت چندانی نداشته باشد، اما اگر تعداد زیادی کاربر و درصدی از آنها را به عنوان مشتریان در نظر بگیرید، به درآمد قابل‌توجهی برای شرکت می‌رسید.

یکی از مشهورترین موارد استفاده از این مدل برای درآمدزایی مربوط به پیام‌رسان لاین است. لاین که در حال حاضر یکی از پرطرفدارترین پیام‌رسان‌های دنیا بخصوص در کشور ژاپن به شمار می‌آید، از انواع محصولات و سرویس‌های جانبی برای کسب درآمد بهره می‌برد.

استیکرها در لاین از روشی برای نمایش احساسات فراتر رفته‌اند و به یک پدیده‌ اجتماعی تبدیل شده‌اند تا جایی که برندها برای قرار گرفتن استیکرشان در فروشگاه این پیام‌رسان حاضرند مبالغ بزرگی را خرج کنند. جالب است بدانید استیکرها در یک سال یک‌چهارم درآمد کل شرکت را نصیب لاین کرده‌اند!

پلتفرم بازی نیز یکی دیگر از سرویس‌هایی است که لاین با استفاده از پرداخت‌های درون آنها درآمد کسب می‌کند. به اینها اضافه کنید گرفتن تاکسی، سفارش غذا و حتی پخش موسیقی تا متوجه شوید لاین نه‌فقط یک پیام‌رسان که به دنبال اکوسیستمی از سرویس‌هاست!

دیگر پیام‌رسان‌های شرق ‌آسیا مانند وی‌چت (WeChat)، پیام‌رسان اول چین و کاکائوتاک (KakaoTalk) که بازار کره‌ جنوبی را در اختیار دارد نیز در مسیری مانند لاین حرکت می‌کنند و با فروش استیکرها در کنار مداری از سرویس‌های متنوع، درآمدهای هنگفتی دارند.

البته وی‌چت پا را از این نیز فراتر گذاشته و کاربران آن امکان انتقال وجه را نیز بین یکدیگر دارند که شرکت کارمزدی را با هر انتقال دریافت می‌کند.

پینترست (Pinterest) نیز در زمره‌ شبکه‌هایی قرار می‌گیرد که از راهکاری مشابه برای کسب درآمد بهره می‌گیرد. البته با تلفیق آن با تبلیغات. این شبکه در سال ۲۰۱۵ فروشگاه پینترست را راه‌اندازی کرد که در آن کاربران این امکان را دارند تا محصولاتی را که به نظرشان زیبا می‌آید و فروشی هم هستند خریداری کنند.

بیشتر بخوانید: آشنایی با شبکه اجتماعی پینترست Pinterest

منبع: zoomit.ir – yjc.ir